Ο Σοφός τρελός

Μα, ποιος μπορεί να είναι ο σοφός τρελός; 

Είναι ένας χαρακτήρας των κειμένων ή της πραγματικότητας;

"Η κοινωνικά χαμηλή καταγωγή του έχει σχέση με τις θεωρίες κρατικής εξουσίας της εποχής,που αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην άποψη του λαού: το στόμα του λαού είναι το στόμα του Θεού. Στην εποχή της απολυταρχικής μοναρχίας είχε προηγηθεί μια φάση έντονων φιλοσοφικών συζητήσεων για την κρατική εξουσία, το δικαίωμα του λαού να επαναστατεί ενάντια σε ανίκανους αρχηγούς και για το ρόλο του βασιλιά ως απλού εκτελεστή της λαϊκής εξουσίας..."

      "Στον Καλντερόν ο λαϊκός κριτικός είναι ο Ζητιάνος , στο Σαίξπηρ, μεταξύ άλλων , ο Φάλσταφ, στην ιταλική όπερα του Μπαρόκ είναι ο έξυπνος λαϊκός τύπος που αντιτάσσει την κοινή λογική στα υπέρμετρα πάθη των ηρώων,  είναι ο αντιήρωας της απλής επιβίωσης που κριτικάρει θεούς (άρχοντες) και ανθρώπους. Στις απόψεις του ωστόσο καθρεφτίζεται η πίστη σε μια βαθύτερη τάξη πραγμάτων. Αυτός ο λαϊκός τύπος, κωμικός στα εκφραστικά του μέσα, αλλά σοβαρός τελικά στην ουσία του, που ξεσκεπάζει με την ελευθερία του τρελού και το αντικανονικό του φέρσιμο τα κακώς κείμενα της κοινωνίας και του κόσμου, έχει τελικά μια κοινωνιοκριτική , ακόμα και καθ' όλο το 18ο αιώνα..." (Κείμενα και Αντικείμενα, Βάλτερ Πούχνερ, Καστανιώτης)

    

 Πόσο τρελός και πόσο λογικός αισθάνεται ο καθένας μας, είναι στην κρίση του. Το μόνο ή έστω από τα λίγα που μας μένουν είναι να προβληματιζόμαστε καθημερινά για όσα μας συμβαίνουν. Τα παραπάνω μπορεί να αφορούν χαρακτήρες της δραματουργίας αλλά το δράμα και η ζωή ταυτίζονται με τρόπο αναπαραστατικό μεν αλλά βίαιο και σκληρό δε. 

Τα συμπεράσματα δικά σας.