Yapi...

 Φωτο:Γ.Ζαφειρίου

Γράφω για το Yapi...

Αν πεις πως είναι "ατελής κατασκευή" νομίζεις πως το καθόρισες ως έννοια; Κι αν πεις πως είσαι Yapi, τότε πώς αισθάνεσαι να ολοκληρώνεις τον ορισμό; Η αλήθεια βρίσκεται στην προσδοκία. Σ'αυτό που εύχεσαι να ήσουν αλλά ακόμη δεν τα κατάφερες, σ'αυτό που περιμένεις να τελειώσεις, να συμπληρώσεις, να "ανοικοδομήσεις".
Για τους φίλους συνεχίζει μια διαδρομή, για μας είναι η ανάγκη να πούμε πως αυτό που βλέπουμε δεν είναι αυτό που θέλουμε. Αν πεις πως Yapi είναι μια χώρα, τότε ορίζεις πως κάπου πιο μακριά απ'το τώρα βρίσκεται και η αν-οικο-δόμηση της, απ'τα μπετά, απ'τις αναμονές στην ταράτσα, απ' τον Ζωναράδικο της Θράκης, απ'τη φωτογραφία του παππού με το στριφτό μουστάκι...